Bu hafta tuvalet işini çözmüşçesine mağrur ve gururlu ebeveynler olarak dolaşıyoruz. Can, sonunda tuvaleti kullanmaya alışıyor. Birkaç gündür arka arkaya kaka seansını tuvalette tamamladık. İnsanlık için küçük, bizim için büyük adımlardan biri. İnsan anne-baba olunca polyannalıkla saplantılı olma arasında bir yerde oluyor sanırım. Neyse...
Öncelikle eğlenceli tuvaletimizi gerçekten eğlence amaçlı kullanmaya başlayınca, klozete sıkıca oturan bir tuvalet adaptörü aldık. Yaklaşık bir aydır her sabah gözümüzü açamadığımız ama uyanmak zorunda olduğumuz o dakikalarda Can uyanır uyanmaz ilk iş tuvalete koşuyoruz. Bu arada tuvalete oturtup, Can'ın çişşşş demesini dinlerken uyanmış oluyoruz. Şanslıysak, emeğimizin karşılığı olarak tuvalete çiş yaparak ve bazen biraz da fıskıye yaparak güne başlıyoruz.
Aynı şekilde gün içinde Can'ın bir saniye durup "kaka" demesi, rehavet halinde oturan ikiliyi(biz) anında ayağa kaldırıp tuvalete koşturabiliyor. Bazen yanlış alarm olabildiği gibi, Can Bey'in dalga geçmesinden de nasipleniyoruz. Yüzde hafif bir kızarma ve ardından oturma teşebbüsü olursa, yine aynı hızda koşarak tuvalete gidebiliyoruz. Ailecek hız kazandık, bu arada Can da alışkanlık kazanmaya başladı (diye umuyoruz).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder