Tuvalet günlüğü

Bu hafta tuvalet işini çözmüşçesine mağrur ve gururlu ebeveynler olarak dolaşıyoruz. Can, sonunda tuvaleti kullanmaya alışıyor. Birkaç gündür arka arkaya kaka seansını tuvalette tamamladık. İnsanlık için küçük, bizim için büyük adımlardan biri. İnsan anne-baba olunca polyannalıkla saplantılı olma arasında bir yerde oluyor sanırım. Neyse...

Öncelikle eğlenceli tuvaletimizi gerçekten eğlence amaçlı kullanmaya başlayınca, klozete sıkıca oturan bir tuvalet adaptörü aldık. Yaklaşık bir aydır her sabah gözümüzü açamadığımız ama uyanmak zorunda olduğumuz o dakikalarda Can uyanır uyanmaz ilk iş tuvalete koşuyoruz. Bu arada tuvalete oturtup, Can'ın çişşşş demesini dinlerken uyanmış oluyoruz. Şanslıysak, emeğimizin karşılığı olarak tuvalete çiş yaparak ve bazen biraz da fıskıye yaparak güne başlıyoruz.

Aynı şekilde gün içinde  Can'ın bir saniye durup "kaka" demesi, rehavet halinde oturan ikiliyi(biz) anında ayağa kaldırıp tuvalete koşturabiliyor. Bazen yanlış alarm olabildiği gibi, Can Bey'in dalga geçmesinden de nasipleniyoruz. Yüzde hafif bir kızarma ve ardından oturma teşebbüsü olursa, yine aynı hızda koşarak tuvalete gidebiliyoruz. Ailecek hız kazandık, bu arada Can da alışkanlık kazanmaya başladı (diye umuyoruz).

Ege ve Mert tam 3 yaşında

Ege ve Mert'i kış ortasında nasıl hastaneden çıkaracağız diye düşündüğümüz, üşütmesinler diye sarıp sarmaladığımız, bacaklarının parmağımız kadar ince olduğu günleri hatırladık. Geçtiğimiz hafta 3. doğumgünlerini kutladık. Geçen zaman hem hızlı, hem değil. Can'ın yaşlarındayken geçtiğimiz yıl yaptıklarını hatırladık ve güldük. Onları gördüğümde ikiz olmanın ne kadar güzel olduğunu, ne kadar şanslı olduklarını bana düşündüren, ayrı karakterler, ayrı bakışlar, ayrı muzurluklar, ayrı güzellikler taşıyan bu iki adamı sevmek işten değil. Can'ın kuzileri gördüğü anda yüzüne yayılan gülümseme ve sarılma isteği boşuna değil. Bu buluşmalarına hediye gelen arabalarla üçünün ayrı telden oynaması ve Mert'in İpad'e (Ege'nin deyişiyle Aaped) olan hakimiyeti damgayı vurdu.

İyi ki doğdunuz boncuklar!

Babasının oğlu

Can'ı doğduğundan beri genelde bana benzetiyor herkes. Kaan'ın çocukluk fotoğraflarını görünce fikirler değişti...

Kaan 1,5 yaşında, çok sevdiği anneannesinin kucağında