Ege ve Mert'i kış ortasında nasıl hastaneden çıkaracağız diye düşündüğümüz, üşütmesinler diye sarıp sarmaladığımız, bacaklarının parmağımız kadar ince olduğu günleri hatırladık. Geçtiğimiz hafta 3. doğumgünlerini kutladık. Geçen zaman hem hızlı, hem değil. Can'ın yaşlarındayken geçtiğimiz yıl yaptıklarını hatırladık ve güldük. Onları gördüğümde ikiz olmanın ne kadar güzel olduğunu, ne kadar şanslı olduklarını bana düşündüren, ayrı karakterler, ayrı bakışlar, ayrı muzurluklar, ayrı güzellikler taşıyan bu iki adamı sevmek işten değil. Can'ın kuzileri gördüğü anda yüzüne yayılan gülümseme ve sarılma isteği boşuna değil. Bu buluşmalarına hediye gelen arabalarla üçünün ayrı telden oynaması ve Mert'in İpad'e (Ege'nin deyişiyle Aaped) olan hakimiyeti damgayı vurdu.
İyi ki doğdunuz boncuklar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder